मेरो आँखाले मन्दीराको केही कमजोरी खोजिरहेको थियो

बिहान नास्ता गरिसकेर म सुभद्राको घरतिर लागें, बुबाले मलाई देखेर सोध्नुभयो “कहाँ जान लागिस् ?” मैले उत्तरमा भनें “साथीकोमा पुगेर आउँछु ।“ बुबाले शंका जाहेर गर्नुभयो “साथीकोमा कि सुभद्राकोमा ?” मैले जवाफमा भनें “घरैमा भनेजस्तो हुँदाहुँदै किन जानु त्यसकोमा ?” अनि सरासर हिंडें । जब म सुभद्राको घरमा पुगें, त्यहाँ सुभद्रा थिईन, सुभद्राको बहिनीले सोधी “कसलाई खोज्नुभा’को ?”

“सुभद्रा खै त ?” “दिदी त खै भिनाजुले बाहिरबाट के सामान पठाउनुभाको छ भनेर खबर आ’को थ्यो, लिन जानुभा’छ साढे दश बजेतिर मात्रै आउनुहुन्छ होला ? आउनु न भित्रै, के कति कामले आउनुभाथ्यो ?” मैले भित्र छिर्दै भनें “सानो काम थियो ! के गरौं के गरौं भयो ?” “बस्नु न ? म चिया बनाउँछु ?” म सोफामा बसें, केहिबेरमै उसले चिया बनाएर ल्याई अनि एक कप मलाई दिदैं अर्को कप लिएर छेउको सोफामा बसी । उसले सुन्तला रंगको टि-शर्ट र आकासे निलो सुरुवाल लगाएकी थिई । चियाको चुस्की लिदैं मैले उसको नाम सोधें “अनि मैया तिम्रो नाम चाँही के हो त ?” “मन्दीरा !”

उसको उत्तरले मैले उतिर फर्केर राम्ररी हेरें, साँच्चिकै राम्री थिई ऊ र मेरो दिमागले झल्याँस्स गर्*यो – साँच्चि ऊ त रुबीनाको क्लासमेट पो थिई त ! मैले तुरुन्तै भनिहालें “तिमी रुबीनाको क्लासमेट होईन त ?” “हो ! तपाईं रुबीनालाई कसरी चिन्नुहुन्छ ?” “धत्तेरी मैया ! म रुबीनाको दाई हो नि त ! तिमीहरु भन्दा सिनियर क्लासको !” मेरो मैया शब्दले उ मख्ख परेकी थिई । “ए हो त ! मैले त कस्तो ख्यालै नगरेको ! तपाईले त वेलकम प्रोग्राममा गीत पनि गाउनुभाथ्यो नि त है ! साँच्चै रुबीनाको दाई नै हो त ?” “अँ त रुबीना मभन्दा एक वर्षले मात्रै कान्छी हो नि त !” “अनि मेरो दिदीलाई कसरी चिन्नु भो त ?” मनमनै मैले “चिक्नु भो भन्ने कुरा गर न मैया चिन्ने भन्या त चिक्नकै लागि त हो नि ?” कुरा गुथें तर पनि भनें “ए ! सुभद्रा त हाम्रो पसलमा आइराख्छिन् त ! त्यही भएर चिनेको नि! किन र मैया ?”

“होईन दिदी त म भन्दा झण्डै दश वर्षले जेठी हुनुहुन्छ अनि तपाईं त रुबीनाको दाई भनेपछी म भन्दा एकै बर्षले जेठो हुनुहुन्छ ? सँगै पढेको त होईन क्यार ? त्यही भएर नि !” “साथी हुनलाई सँगै नै पढ्नुपर्ने अनि उमेर पनि मिल्नुपर्ने भन्ने छ र ?” “मैले त्यस्तो भन्न खोजेकी त होईन तर नर्मल्ली फरक उमेरको साथी भनेको कमै हुन्छन् नि होईन र ?” “ख्वै त्यो त ? मलाई पनि आईडिया भएन तर आवश्यकता र चाहनाले जे पनि हुन सक्छ होईन र ?” “ल भैगो छोड्दिउँ यी कुराहरु ! बरु भन्नु न के काम थियो दिदीसँग वा मैले नै पो समाधान गरिदिन सक्छु कि ?” मैले मनमनै भनें “तिमीले नै पुरा गरेपनि भईहाल्छ नि ?” तर गुथेर भनें “त्यो काम तिमीलाई भन्न मिल्दैन ! हाम्रो आफ्नो छुट्टै कुरा छ !”

बोल्दा-बोल्दै मेरो आँखाले मन्दीराको केही कमजोरी पनि खोजिरहेको थियो, जसले म उसलाई जिस्क्याएर पानी-पानी बनाउन सकुँ । “अब मलाई भन्न नमिल्ने भए त के भन्नु र ?” उसले त्यसो भनिरहँदा मेरो नजर उसको पोकामाथी अडिएको थियो, मैले उसको पोकामा घुरेको देखेर मन्दीराले सोधी “के हेर्नुभा त्यसरी ?” मैले मन्दीरातिर हात बढाउँदै भनें “के हेरेको रे ? देख्दैछु मेरो अगाडी एउटी प्वाँट र च्वाँक तरुनी केटीले टि-शर्ट भित्र केही नलगाईकन बसेको !” अनि झ्याप्पै उसको बुब्सलाई समातेर मोलिहालें, उसको नरम बुब्समा मेरो हात पर्नासाथ मन्दीरा झसंग भई र केही बोल्न सकिन । उसको अनुहार रातो भईसकेको थियो, मैले आफ्नो ओंठलाई मन्दीराको मुखनिर पुर्*याउँदै भनें “हामी पनि चाखौं न तिम्रो रसिलो जवानी !” र ओंठलाई उसको ओंठमा जोडेर पहिलो चुम्बन लिदैं उसको मुखभित्र जिब्रो छिराईदिएँ ।

केही मेसो नपाएकी उसले अचानकसँग मलाई दुवै हातले धकेलेर आफू छुट्टिई र भनी “छ्या के गर्नुभा हजुरले ?” “मैले त पाकेको फल चाख्न खोजेको नि !” मन्दीरा कोठाभित्र छिरेर ढोका ढ्याम्म बन्द गरि । निकैबेरसम्म ऊ ननिस्किएपछी मैले मन्दीरालाई सरी भन्दै बाहिर बोलाएँ, बाहिर निस्कँदा मन्दीराले स्कूल ड्रेस लगाएकी थिई, सेतो शर्ट, निलो मिनी-स्कर्ट अनि कालो लेगिन्स र रातो टाई लगाएकी ऊ झनै सेक्सी देखिएकी थिई, मैले भित्तामा टाँगेको घडी हेरें सवा दश बजिसकेको थियो, सुभद्रा अझै आईपुगेकी थिईन । साढे दश बजे उसको स्कूल सुरु हुन्थ्यो, मन्दीरा तयार थिई स्कूल जानको लागि मैले पनि भने “खै सुभद्रा आउने छाँट छैन, म पनि निस्कन्छु ।

“ अनि मन्दीरा र म त्यहाँबाट बाहिर निस्कियौं, मन्दीराले जुत्ता लगाउने बेलामा मैले उसको स्कर्ट उचालेर पुठ्ठा समाएर भनें “सेक्सी तरुनी अगाडी देखेपछी जति गर्दिन भनेपनि मन मान्दै मान्दैन भन्या !” मन्दीराले पछाडी फर्कदैं मेरो हात झट्कारेर हटाई । छुट्टीने बेलामा मैले मन्दीरालाई आफ्नो घर आउने अफर गरें । मन्दीराले मलाई जिब्रो बाहिर निकालेर जिस्क्याउँदै बुढी औंलाले ठेङ्गा देखाई । बदलामा मैले जिब्रोले पुती चाटेझैं गरि जिब्रो लपकाएर देखाईदिएं । त्यसपछी मन्दीरा मलाई देखाउनकै लागि चाक हल्लाउँदै स्कूलतिर लागि ।

The post मेरो आँखाले मन्दीराको केही कमजोरी खोजिरहेको थियो appeared first on Wonder Ideas.