कसैले सुन्छ कि भनेर डराउनुपर्ने अवस्था थिएन

भाउजु मस्त निद्रामा हुनुहुन्थ्यो, सानीभाउजु ले अचानक सिरकलाई भाउजु को साईडबाट निकै माथी उठाउनुभयो र हेर्नुभयो, अझैपनि मेरो लाँडो भाउजु को मुठ्ठीमा थियो र लाँडो ठन्किएकै अवस्थामा थियो । सानीभाउजु झसङ्ग भएझैं गर्दै हातले सिरकलाई भाउजु को शरिरमाथी नै छोड्नुभयो र दुवै हत्केला गालामा राखेर हाम्रो अवस्थालाई एकटकले आँखा नझिम्क्याईकन हेरिरहनुभयो त्यसपछी एउटा हत्केलाले आफ्नो ओंठमाथी थपथपाउँदै बत्ती बन्द गरेर बाहिर निस्कनुभयो ।

म सानीभाउजु को त्यो प्रतिकृयामा रमाउँदै भाउजु सित चल्न थालें । मैले भाउजु को पुतीमा पछाडी चाकपट्टीबाट लाँडो छिराएर चिक्न लाग्दा भाउजु को पुतीमा घर्षण साह्रै गाह्रो भयो, शायद: भाउजु को पुती सुख्खा भएको हुँदो हो र लाँडो पुतीमा छिराउनुअघि पहिलेजस्तो पूर्वरतिका कृयाकपाल नभएर पनि होला, त्यसैले मैले भाउजु को पुतीमा लाँडो त्यसै छोडेर भाउजु को बुब्स खेलाउँदै गर्धन र पछाडीतिर किस गर्न थालें । छिनमै भाउजु पनि उत्तजनामा आउनुभयो र हामी निर्धक्कका साथ चिकाचिकिमा व्यस्त भयौं । भाउजु लाई चिक्दै गर्दा कोठामा उज्यालोको मात्रा बढ्दै गएको थियो र वरपरका वस्तु तथा शरिर मजाले छुट्याउन सकिने भईसकेको थियो, सानो स्वरमा कुरा गर्न पनि हामीले कसैले सुन्छ कि भनेर डराउनुपर्ने अवस्था थिएन ।

मैले भाउजु लाई भनें “मेरी प्यारी सुमीना भाउजु ! आउनुस् अब निर्धक्कले चिकौं… अहिले झट्टै त नआउलिन नि सानीभाउजु !” अनि मैले भाउजु लाई तरिकातरिकाबाट पुतीमा लाँडो छिराएर चिक्न थालें, अन्तमा जब मैले भाउजु लाई भुईमा घुँडा टेक्न लगाएर आफू उभिदैं भाउजु को मुखमा फुसी झार्दैथिएँ, भाउजु ले पनि “सेतै बनाईदे बाबु मेरो अनुहार…” भन्दै हुनुहुन्थ्यो, सानीभाउजु भित्र छिर्नुभयो । म सानीभाउजु को त्यो प्रतिकृयामा रमाउँदै भाउजु सित चल्न थालें । मैले भाउजु को पुतीमा पछाडी चाकपट्टीबाट लाँडो छिराएर चिक्न लाग्दा भाउजु को पुतीमा घर्षण साह्रै गाह्रो भयो, शायद: भाउजु को पुती सुख्खा भएको हुँदो हो र लाँडो पुतीमा छिराउनुअघि पहिलेजस्तो पूर्वरतिका कृयाकपाल नभएर पनि होला, त्यसैले मैले भाउजु को पुतीमा लाँडो त्यसै छोडेर भाउजु को बुब्स खेलाउँदै गर्धन र पछाडीतिर किस गर्न थालें । छिनमै भाउजु पनि उत्तजनामा आउनुभयो र हामी निर्धक्कका साथ चिकाचिकिमा व्यस्त भयौं ।

भाउजु लाई चिक्दै गर्दा कोठामा उज्यालोको मात्रा बढ्दै गएको थियो र वरपरका वस्तु तथा शरिर मजाले छुट्याउन सकिने भईसकेको थियो, सानो स्वरमा कुरा गर्न पनि हामीले कसैले सुन्छ कि भनेर डराउनुपर्ने अवस्था थिएन । मैले भाउजु लाई भनें “मेरी प्यारी सुमीना भाउजु ! आउनुस् अब निर्धक्कले चिकौं… अहिले झट्टै त नआउलिन नि सानीभाउजु !” अनि मैले भाउजु लाई तरिकातरिकाबाट पुतीमा लाँडो छिराएर चिक्न थालें, अन्तमा जब मैले भाउजु लाई भुईमा घुँडा टेक्न लगाएर आफू उभिदैं भाउजु को मुखमा फुसी झार्दैथिएँ, भाउजु ले पनि “सेतै बनाईदे बाबु मेरो अनुहार…” भन्दै हुनुहुन्थ्यो, सानीभाउजु भित्र छिर्नुभयो । जब मैले भाउजु लाई भुईमा घुँडा टेक्न लगाएर आफू उभिदैं भाउजु को मुखमा फुसी झार्दैथिएँ, भाउजु ले पनि “सेतै बनाईदे बाबु मेरो अनुहार…” भन्दै हुनुहुन्थ्यो, सानीभाउजु भित्र छिर्नुभयो ।

र राम्रैसँग हामीमाथी बज्रिनुभयो “क गरेको दिदी भाउजु -छोरा भएर छि…छि….छि….. अलिकति पनि लाज सरम छैन… यस्तो पाप छि….छि….छि….” भाउजु के गर्ने के नगर्ने त्यतिकै अडिईरहनुभयो, मैले लाँडोलाई भाउजु को ओंठमा दलिनैरहें । किनभने सानीभाउजु ले बिहानै हामीलाई देखिसकेकी थिईन र अहिले मात्र नाङ्गो अवस्थाको पूर्ण पुष्टी मात्र थियो । “अझै हेर्*न यो महेन्द्र के गरेको त्यो भाउजु को मुखमा… जा… उता…” मलाई त हिजै सानीभाउजु लाई चिकौं चिकौं भईसकेको थियो । “हेर्नुस् सानीभाउजु … धेरै गन्थन नगर्नु… मैले मेरो भाउजु को ईच्छा पुरा गरेको हो… बुबाले गर्लफ्रेण्ड बनाएर अन्तै अन्तै मजा लुट्दै हिँड्ने अनि भाउजु लाई सधैं घरमा थुक निलेर बस्ने… के को पाप के को पूण्य… बर्षै भईसक्यो भाउजु लाई मैले चिक्न थालेको ! पाप थियो भने त्यसको प्रतिफल आउनु पर्दैनथ्यो र… ! त्यसमाथी बुबाले नै भाउजु लाई आफ्नो व्यवस्था गर्न भन्नुभा’थ्यो… बिचरी भाउजु कहाँ कसलाई खोज्न जानु र ?

फेरी समाजले भालु र रण्डी भनेर बस्न दिन्छ र ? त्यो भन्दा त घरभित्रै समस्याको समाधान भयो भनेर खुशी हुनपो पर्दछ नि ।“ “छोरा भएर भाउजु लाई सुख-सयलमा राख्ला ईज्जत गर्ला भनेर सबै भाउजु ले छोरानै जन्मियोस् भन्छन् यहाँ त यस्तो पो देख्दैछु म !” “नकराउनुस् सानीभाउजु … ! अब भाउजु लाई जति सुख दिएपनि चिक्न नपाएर प्यासी नै मरेपछी के को सुख-सयल नि आफ्नो शरिरको आवश्यकता पुरा भयो कि भएन भन्ने पनि ठूलो कुरा होला नि ? बरु तपाईंलाई पनि सानाबा हङ्गकङ्ग गएपछी समस्या परेको छ भने भन्नुस् म यहाँ भईञ्जेल त मजा दिन्छु नि ?” “जे सुकै गरो तिमी भाउजु -छोरा ! पर्*या छैन मलाई बरु प्यासी नै मरुम्ला…

आफ्नै छोरासँग पनि कहिं….” सानीभाउजु फतफताउँदै बाहिर निस्कनुभयो । मैले भाउजु को मुखभित्रै लाँडो छिराएर चुसाउँदै भनें “अब सानीभाउजु लाई कन्भिन्स गर्ने काम तपाईंको है… बित्यास पार्लिन् नि फेरी…” “देख्नु देखिहाली अब जे पर्ला त्यही टर्ला नि ?” बिहानको खाना खाँदा मैले सानीभाउजु कै अगाडी देखिनेगरि हाफ-पेन्टको बाहिरबाट लाँडो समाएर थमथम्याएजस्तो गर्थें । सानीभाउजु ले कुनै प्रतिकृया दिनुभएन, खाना खाइवरी सकेर म बजारतिर लागें, विकेश र उसको भाउजु लाई घुमाउन । निस्कँदा भाउजु ले भन्नुभयो “अलि चाँडै आईज नि ?”

The post कसैले सुन्छ कि भनेर डराउनुपर्ने अवस्था थिएन appeared first on Wonder Ideas.