तलाई त सजिलै ह्याण्डल गरिराकै हो – भाग १

फर्कदा धुलिखेल आईपुग्दा रात परिसकेको थियो, मैले रुबीनालाई ठूलाबाको घरमा फोन गर्न लगाएँ अनि हामी बनेपा घरमा बस्न आउन लागेको हुनाले खाना बनाउने अनुरोधका साथ । झण्डै आठ बज्न लाग्दा हामी ठूलाबाको घरमा छिर्*यौं । हिजो हामी त्यहाँ पुग्दा साधना दिदी मामाघर गईसक्नुभएको थियो र आज हामी पुग्दा ठूलाबा र ठूलीआंमा मामाघर जानुभएको रहेछ, घर कुर्ने

जिम्मा साधना दिदीलाई लगाएर । हामी घरभित्र छिर्नासाथ साधना दिदीले मूलढोकाको चुकुल लगाउनुभयो अनि हामीलाई लिएर माथी उक्लनुभयो । रुबीनाले साधनालाई सोधी “अनि दिदी एक्लै गरेर बस्नुभा’नि ?” साधना दिदीले उत्तरमा “के गर्नु र ? टि.भी. हेर्यो बस्यो !” “अनि साधना दिदी बा-आमा कहिले फर्कनुहुन्छ ?” मेरो जिज्ञासामा दिदीले “छिटै आउनुभयो भने भोली बेलुकातिर फर्किनुहुन्छ कि?” माथि उक्लदैं गर्दा दिदी अगाडी रुबीना र म सँगै थियौं, मैले रुबीनाको पुठ्ठा मजाले माड्दै भर्याङ्ग चढ्दै गरिरहेको थिएँ, रुबीनाले मेरो कानमा खुसुक्क भनी “दिदीको गाँड हेर्नु न दादा ! क्या ठुलठुलो रै’छ !” रुबीनाले त्यति भनेपछी मेरो नजर साधना दिदीको गाँडमा पर्यो, वाउ… साधना दिदीको गाँड साँच्चिकै आकर्षक र पछाडीपट्टी उठेको थियो, हेर्दै समाएर खेलाउँ खेलाउँ लाग्दो ।

त्यसमाथि साधना दिदीले लगाएको तिघ्रासम्म छोप्ने सिल्कको स्कर्ट हिँड्दाखेर सलक-सलक गर्दै तिघ्रामा टाँसिदै दायाँ बायाँ सरिरहेको थियो, हल्का हावा लाग्यो भनेपनि उडिहाल्ला जस्तो र त्यो स्कर्ट दिदीको कमरको निकै मुनि मात्र अडिएको थियो । मैले अनुमान लगाएँ कि दिदीले लगाएको स्कर्ट उसको कमरमा निकै तल थियो, मतलब दिदीको जाँठा रहने माथिल्लो भागलाई त्यसले छोप्दैनथ्यो यानिकी दिदीले त्यो स्कर्ट लगाउनका लागि अवश्य पनि आफ्ना जाँठा वाक्सिङ्ग गरेकी वा खुर्किएकी हुनुपर्थ्यो । मैले दिदीको पहिरनलाई अझै नियालेर हेरें, दिदीको स्कर्टमात्रमा केन्द्रित मेरो ध्यान दिदीको रातो पेन्टीको स्ट्रिङ्गमा पर्यो जुन दिदीको स्कर्टभन्दा माथी देखिएको थियो, तर एकदमै पातलो र झण्डै पारदर्शी पनि, त्यसैको आधारमा मैले दिदीको स्कर्टभित्रको अनुमान लगाएँ र मेरो लाँडोले ठनक्क गर्दै दिदीको गाँडलाई सलाम ठोक्यो । माथि पुगेपछि दिदी सरासर किचनमा जानुभयो, रुबीना साधना दिदीकै पछि-पछी किचनतिर गई, म भने सोफामा बसेर आराम गर्न थालें । बिहानै जंगलको छेउमा रुबीनासित

र त्यसपछी माईजु र फेरी दिउँसो रुबीना र माईजुसँग गरेको परिश्रम तथा एकोहोरो चारघण्टा भन्दा बढी गाडीको ड्राईभिङ्गका कारण म निकै थकानमै थिएँ । सोफाबाट किचनको केही भाग देखिन्थ्यो, केहिबेर अगाडीमात्रै दिदीलाई खबर गरेको कारणले दिदीले भर्खरै मात्र खाना बनाउन सुरु गर्नुभएको थियो । मैले किचनमा रहेकी दिदीलाई नियालें, दिदीको कमरभन्दा माथिको शरिरलाई मैले अघि कमरमुनिको भाग हेर्दा राम्ररी नजर लगाउन पाएको थिईन । बल्ल मैले दिदीलाई पूर्ण रुपमा नियाल्दै थिएँ, दिदीले कमरभन्दा निकै माथि अर्थात नाईटोभन्दा धेरै माथि बुब्सको गोलाईबाट डेढ ईन्चमात्र तल टाईट ईलास्टिक भएको अनि त्यसको स्लीव भने ठ्याक्कै कुमको छेउमा मात्र अडिएको थियो भने पछाडी पीठमा इलास्टिक बाहेक पुरै खुल्ला देखिन्थ्यो ।

एकैछिनमा रुबीना म भएतिर आई र आउँदा उसले आफ्नो ट्युब टपलाई हल्का तानेर बुब्स बाहिर निकालेर हल्लाउँदै आई र मेरो मुखमा बुब्स ठोस्दै भनी “दादा खाना अहिले नै खाने कि के गर्ने रे ?” मैले रुबीनाको निपललाई दाँतले हल्का दबाउँदै साधनाले सुन्ने गरि नै भनें “मलाई त भोड्का खान मन लागेको थियो ?!” मेरो कुरा सुनेपछी साधनाले भनी “भोड्का खाने भए पनि छ है मेरो भाई ?” अनि दिदीले सरासर सोकेसबाट भोड्काको बोतल निकाली अनि ग्लासमा खन्याएर भनी “आउ महेन्द्र ! यतै बसेर खाउ रुबीना र म पनि हल्का बियर पिउँछौं, यहाँ मासु अनि तरकारी पनि पस्किन सजिलो हुन्छ !” रुबीनाले तत् अवस्थामै बुब्सलाई टप्सभित्र छिराई अनि मेरो हात समातेर भनी “दुई-दुईवटी हट माल स्याहार्न सक्नुहुन्छ त दादा !” मैले रुबीनाको पुठ्ठामा प्याट्ट पार्दै भनें “तलाई त सजिलै ह्याण्डल गरिरा’कै हो ? तर दिदी कस्ती छ कस्ती… झ्याउ गरि भने ?” “ट्राई मारे भो नि त ? के थाहा

दिदी सजिलै हजुरको काखमा आउने पो हो की ? मान्दै मानिन भनेपनि म त छदैछु नि हजुरको पर्मानेन्ट माल !” त्यसपछी हामी डाइनिङ्ग टेबुलमा बस्यौं, रुबीना र म एकतिर साधना दिदी ठ्याक्कै अर्कोतिर । अब बल्ल मैले साधनाको कमरमाथिको कपडा नियाल्ने मौका पाएँ, पछाडीको भागमा झैं साधनाको छातिमा पनि कपडा तलको ईलास्टिकसम्मै डिप कट भएको थियो भने राउण्ड नेकको भागमा साधनाको बुब्सका निपल र गुलाबी घेरा मात्र छोपिरहेको थियो भने साधनाको बुब्सका निपल कपडा टाइट भएका कारण छेडौंला झैं गरिरहेका थिए । रुबीना र साधनाले बियर पिउन थाले भने मैले हल्का-हल्का भोड्काको चुस्की, चुस्कीको साथमा मासु र तरकारी पनि हामी खाईरहेका थियौं, अचानक रुबीनाले आफ्नो देब्रे हातलाई मेरो जाँघमाथि राखि र सहलाउन थाल्दै मेरो लाँडोको माथि ल्याएर कपडा बाहिरबाटै लाँडो खेलाउन सुरु गरि, मेरो लाँडोले फेरी साधना र रुबीनाको नाममा सलामी ठोक्यो ।

जब रुबीनाले मेरो लाँडोलाई कपडा माथिबाटै समातेर जोडले मुठारी मेरो मुखबाट “आह…” निस्क्यो, अनि रुबीनाले पेन्टको जिपर खोल्नथाल्दै भनि “दिदी हजुरको टप्स त निकै सेक्सी देखिन्छ… बा-आमा घरमा नभएको मौका पारेर कसलाई ढाल्ने बिचार गर्नुभा’को हो ?” साधनाको अनुहार हल्का रातो भयो र उसले नौलो नभएको अनुभव गराउने हेतु भनी “के ला’छु र त्यस्तो ? यो त बा-आमा हुँदा पनि लगाउँछु नि मैले ?” रुबीना जुरुक्क उठि र साधनाको छेउमा पुगेर आफ्ना बुब्सलाई साधनाको टाउकोमा अठ्याउँदै आफ्ना दुवै हात साधनाको गर्धनबाट तल झारेर बुब्समाथि अड्याउँदै कानमा विस्तारै (मैले सुन्ने गरी) भनी “दिदी कपडा त केहि छैन कि तर यो ट्रान्सपेरेण्ट टप्सभित्र ब्रा नलगाएपछि त केटाहरु ठहरै परिहाल्छन् नि ?” “छि के कुरा गर्छे यो केटीले ?” साधनाले त्यसो भन्नासाथ रुबीनाले साधनाको टप्सभित्र

हात छिराएर बुब्स हत्केलामा मिलाउने कोशिस गर्दै भनी “मेरो दादालाई यो लगाउनु र नलगाउनुले केही पनि फरक परेको छैन !” अनि साधनाको दुवै बुब्स बाहिर निकालेर मजाले खेलाईदिदैं भनी “दादा मेरो बुब्सभन्दा राम्रो छ कि छैन भन्नुस् त ?” “तँ जाँठीको भन्दा त दिदीकै बुब्स आकर्षक छ नि ? जति चाक पछाडी फर्किएको छ त्यतिनै बुब्स अगाडी निस्केर ब्यालेन्समा पनि देखिन्छ ।“ साधना दिदी जुरुक्क उठ्नुभयो र रुबीनाको गालामा चड्कन बजार्दै भन्नुभयो “लाज लाग्दैन तलाईं चाहिने नचाहिने काम गर्छेस् !” रुबीनाले तुरुन्तै गालामा हात सुमसुम्याउँदै दिदीलाई रुन्चे स्वरमा जवाफ दिई “घरमा बस्दा पनि बजारकी भालुले ग्राहक पट्याउन लगाएस्तो लुगा लगाएर बस्नुहुन्छ… अनि मलाई अर्ति उपदेश दिनुहुन्छ ! त्यस्तै हुन्थ्यो त कुर्ता-सुरुवाल लाउनुनि !!” मैले आफ्नो पेन्टको जिपर लगाएर लाँडो छोप्दै रुबीनालाई गाली गरेजस्तो गर्दै भने “रुबीना ! दिदीलाई रेस्पेक्ट गर्नुपर्छ भन्ने थाहा छैन !”

“मैले त रेस्पेक्ट नै गर्*या त हो नि ? दिदीको क्लोथिङ्गले यत्तिकै पनि हजुरको लाँडो ठन्केकै थियो त मैले त्यसमा थपथाप गरिदिएँ त के बिगारें !” साधना दिदी फेरी जङ्गिन थालिन्, यो पटक दिदीको मुखबाट तथानाम गाली निस्किरहेको थियो “तँलाई रण्डी दिदीलाई भालु भन्छेस्… मान सम्मान भन्ने के हो मतलब छैन… अरुको अगाडी कसरी कुरा गर्नुपर्छ भन्ने केहि था’छैन तलाईं ?” तर यतिका बेरसम्म दिदीले बुब्सलाई टप्सभित्र छिराउनुभएको थिएन । म उठें र माहौललाई फरक बनाउने कोशिसमा रुबीनालाई अँगाल्दै भनें “हेर जे भएपनि साधना दिदी हामीभन्दा ठूलो हुनुहुन्छ र उहाँको ईज्जत गर्नु हाम्रो कर्तव्य हो, सबै दिदीभाई तँ र म जस्तो कहाँ हुन्छन् र फेरी तैले दिदीको बुब्समात्र बाहिर ननिकालेको भए हुन्थ्यो, तेरो कत्रो छ भन्ने दिदीलाई के थाहा ? (रुबीनाको

टप्सलाई तल सारेर दुवै बुब्सलाई दुवै हातमा समाएर मसल्दै) आफ्नो पनि खोलेर तुलना गरेको भए पो ? (मैले रुबीनाको बुब्स छोडेर साधना दिदीको छेउमा गएँ) अब दिदीलाई यस्तो कुरामा ईन्ट्रेष्ट नभएको भए अहिलेसम्म यसरी आफ्नो (दिदीको बुब्सलाई हातले समाएर) बुब्सलाई खुल्लै किन छोड्नुहुन्थ्यो र ?” दिदीको बुब्सलाई एकछिनसम्म मैले खेलाउने कोशिस गरें तर दिदीले आफ्नो बुब्सबाट मेरो हात हटाएर बुब्सलाई टप्सभित्र छिराउनुभयो अनि एकछिन यता आइज भनेर मलाई बार्दलीतिर लिएर जानुभयो । मन्द-मन्द हावामा साधना दिदीको स्कर्ट घरि-घरि निकै माथि उचालिएर पुठ्ठा राम्रैसँग देखिन्थ्यो, मेरो आँखा लगातार दिदीको बुब्समा कि त स्कर्टमा केन्द्रित भईरहेको थियो अनि दिदी मलाई सम्झाउँदै थिईन् ।

तर म दिमागमा दिदीको शरिरबाट कपडा अलग्याएर नङ्ग्याउँदै उसको शरिरसँग खेलिरहेको थिएँ र बेलाबेलामा घुटुक्क-घुटुक्क थुक निलिरहेको थिएँ, निकै बेरसम्म पनि दिदीको कुराको प्रत्युत्तर नदिएपछि दिदीले मलाई पनि गालामा एक चड्कन बजार्नुभएछ, म झसङ्ग भईकन लडखडाउँदै रेलिङ्गमा समाउन पुगें अनि दिदीको हानेको गालाको स्पर्श गर्दै भनें “तपाईंलाई ईन्ट्रेष्ट छैन भने भै’गयो त किन गन-गन गर्नुपर्*यो, मैले जबरजस्ती गर्छु त भनेको छैन नि ? खाली प्यास बढेको भए म सहयोग गर्छु पो भन्ने मनसाय राखेको हुँ नि दिदी ! चिक्नकै लागि हो भने त रुबीना मसित जतिखेर पनि तयार हुन्छे नि ! तर चड्कननै चाहिँ… अलि चित्त बुझेन दिदी…”

The post तलाई त सजिलै ह्याण्डल गरिराकै हो – भाग १ appeared first on Wonder Ideas.