Skip to main content

Nepal Youn Kathaharu

Search This Blog

Vaginal Gaps.. Enough Said (50 Photos)

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Enjoy!

The post Vaginal Gaps.. Enough Said (50 Photos) appeared first on Anedia Nepal.

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

Post a Comment

Popular Posts

किन लजाएको , ढोका रामरी बन्द गर अनि यहाँ आउ – भाग २

“म छु नि तपाईको लागि , तपाईले चिन्तै गर्नु पर्दैन , म यहाँ बसुञ्जेल म तपाईलाई चिकी बस्छु नि , हुन्छ ?” मैले प्रतिप्रश्न गरे । “हुन्छ हुन्छ , भई हाल्छ नि” आन्टीले खुशी हुँदै भन्नु भयो । त्यसपछि मैले आफ्नो चिकाईको स्पीड बढाउन थाले । बल गरी गरी धक्का दिन थाले । आन्टी पनि तल बाट धक्का दिई मलाई सघाउन थाल्नु भयो । मलाई पनि आन्टीलाई चिक्न असाध्यै मजा आई रहेको थियो । १० मिनेट जति उतानो पारेर चिके पछि , म उठे अनि आन्टिलाई खाटबाट तल झारे । अनि आन्टीलाई घोप्टो पार्न लगाए अनि दुबै हात खाटमा टेक्न लाए । आन्टीलाई घोप्टो पारे अनि मेरो लाँडो फेरि पुतीमा छिराए । बल गरेर एकै चोटि ल्वाम्मै मेरो सबै लाँडो आन्टीको पुतीमा छिराए । “ऐयाऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ दुख्यो हौ यसरी त , अलि बिस्तारै गरन” आन्टी कराउन थाल्नु भयो । आन्टीको पीडाको कुनै वास्तानै नगरी म बल गरी गरी चिक्न थाले । शायद अब दुखाई कम भएछ , आन्टी कराउन छाड्नु भयो र कण्डो हल्लाई हल्लाई मलाई चिक्नमा साथ दिनु भयो ।यसरी चिक्दा झनै मजा आउन थाल्यो । मैले बल गरी गरी चिक्न थाले , आन्टी पनि मजा लिई लिई सुस्केरा हाल्न थाल्नु भयो “आहहहहऽऽऽऽऽऽ ओहहहहहहऽऽऽऽऽऽ सीसीसीऽऽऽऽ...

उषालाई एक पटक जुरक्क उठाएर काखमा मिलाएर राख्यो – भाग १

दश वर्षअघि काठमाडौं अहिले जस्तो व्यस्त थिएन। माइक्रोबस त आएकै थिएन, ट्रली बसहरु चल्थे, साझा बसले सेवा दिइरहेको थियो। दिउँसो सीमित ठाउँहरुमा पुग्ने गरी विक्रम टेम्पो चल्थ्यो, डल्ले पेट्रोल टेम्पो पनि थियो– मध्यम आय हुनेहरुको ट्याक्सी। मिटरमा चल्थ्यो। राति साढे आठ बजेपछि बस, टेम्पोहरु चल्दैन थिए। रात्रि जीवन त थियो, तर धनीमानीको मात्र। ट्याक्सी स्ट्यान्डमा थोरैमात्र ट्याक्सी हुन्थे। ९ बजेपछि ती पनि ग्यारेजमा जान हतार गर्थेअजय, पढाईसँगै रोजगारीका लागि काठमाडौं आएको ३ वर्ष बितिसकेको थियो। पश्चिम नेपालमा माओवादीको जगजगी थियो तर देशको राजधानी भएकाले काठमाडौं सुरक्षित नै थियो। ऊ न्यूरोडको एक कलरल्याबमा दिउँसो एकाउन्टेन्टको काम गर्थ्यो भने बिहान मीनभवन क्याम्पसमा पढ्थ्यो।मंसिर महिना लागिसकेको थियो। काठमाडौंमा असोजदेखि नै जाडो सुरु हुन्छ, मंसिरमा जाडो बढ्न थालिसकेको हुन्छ। अझ त्यो दिन किन हो कुन्नी दिउँसैदेखि सिमसिमे झरी परिरहेको थियो।“आज त मौसमले च्यालेन्ज गरेको छ यार” सँगै काम गर्ने साथी मदनकृष्णले भन्यो।“पख न साँझमा सरसँग अलिकति खर्च मागुमला नि” उसले जवाफ फर्कायो।बिहेको मौसममा कलर ल्याबहरु...

हामी दुई जना नै थाकेकोले 1 छिन आराम गरे

मेरो नाम वसन्त हो यो काहानी आज भन्दा 4 5 साल पैलेको हो,मेरो घर पोखरा हो म अहिले सिङगापुरमा बस्छु,तर म नेपाल सालमा 3 4 पटक सम्म आउने जाने गर्छु र यो पोस्ट मेरो पैलो पोस्ट हो,त्यो बेलाको कुरा हो जब म कलेज बाट साथीहरू सङग रेस्टुरेन्टमा छिरेका थियोेउ खाजा खान भनेर तेस बेला जब मेरो मोबाइलको टोन बज्यो तब नयाँ नम्बर देखे हेर्दा लुम्बिनी अञ्चलको लाइन थियो मलाइ अलि फरक लाग्यो त्यस बेला अनि खाजा खायर म घर तिर लागे र बेलुकी पख फोन गरे ओहो कति मीठो बोली थियो बोली सुन्दैमा यस्तो लाग्यो कि मुटुको कतै कुनामा त्यो बोलिले घोच्न थाले जस्तो लाग्यो त्यस पछि कुराकानी भयो कुरा गर्ने क्रममा सबै ब्याकग्राउन्ड जानियो बुजियो त्यस दिन बाट मैले फोन गर्न सुरु गरे हामी बीच हर कुरा हुने गर्थ्यो मैले उसलाई भेट्ने धेरै कोशिस गरे तर समय मिलेन यक दिन फोनमा बोल्ने क्रममा भन्यो स्याङ्जा आउँदैछुम बैनिको घरमा भेट्न आउनु समय छ भने भन्यो,यो कुराको बारेम जान्न चाहे वास्तविक थाहा भयो उनी स्याङ्जाको रैछ बुटवल बसाई गयको रैछ अनि बैनी चाहिँ स्याङ्जाम नै बिहे भयको बैनिलाई भेट्न आयको बेला भेट्न बोलयको आउनु भनी अनि म आज भ्याउदिन भोल...

Powered by Blogger