Skip to main content

Nepal Youn Kathaharu

Search This Blog

Vaginal Gaps.. Enough Said (50 Photos)

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Enjoy!

The post Vaginal Gaps.. Enough Said (50 Photos) appeared first on Anedia Nepal.

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

Post a Comment

Popular Posts

किन लजाएको , ढोका रामरी बन्द गर अनि यहाँ आउ – भाग २

“म छु नि तपाईको लागि , तपाईले चिन्तै गर्नु पर्दैन , म यहाँ बसुञ्जेल म तपाईलाई चिकी बस्छु नि , हुन्छ ?” मैले प्रतिप्रश्न गरे । “हुन्छ हुन्छ , भई हाल्छ नि” आन्टीले खुशी हुँदै भन्नु भयो । त्यसपछि मैले आफ्नो चिकाईको स्पीड बढाउन थाले । बल गरी गरी धक्का दिन थाले । आन्टी पनि तल बाट धक्का दिई मलाई सघाउन थाल्नु भयो । मलाई पनि आन्टीलाई चिक्न असाध्यै मजा आई रहेको थियो । १० मिनेट जति उतानो पारेर चिके पछि , म उठे अनि आन्टिलाई खाटबाट तल झारे । अनि आन्टीलाई घोप्टो पार्न लगाए अनि दुबै हात खाटमा टेक्न लाए । आन्टीलाई घोप्टो पारे अनि मेरो लाँडो फेरि पुतीमा छिराए । बल गरेर एकै चोटि ल्वाम्मै मेरो सबै लाँडो आन्टीको पुतीमा छिराए । “ऐयाऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ दुख्यो हौ यसरी त , अलि बिस्तारै गरन” आन्टी कराउन थाल्नु भयो । आन्टीको पीडाको कुनै वास्तानै नगरी म बल गरी गरी चिक्न थाले । शायद अब दुखाई कम भएछ , आन्टी कराउन छाड्नु भयो र कण्डो हल्लाई हल्लाई मलाई चिक्नमा साथ दिनु भयो ।यसरी चिक्दा झनै मजा आउन थाल्यो । मैले बल गरी गरी चिक्न थाले , आन्टी पनि मजा लिई लिई सुस्केरा हाल्न थाल्नु भयो “आहहहहऽऽऽऽऽऽ ओहहहहहहऽऽऽऽऽऽ सीसीसीऽऽऽऽ...

हामी दुई जना कान्छा भाईको पछि पछि कोठा तिर लाग्यौ

कुरा दशै तिरको हो , मेरो अफिस छुट्टी भएकोले दिनभरीनै घरमा बसी रहन्थे । एक दिन मेरो मोबाईलमा प्रियाको फोन आयो । “हेलो , के छ प्रिया ? आज कताबाट सम्झना आयो नि मेरो ? धेरै दिन पछी पो फोन गर्यौ त ? के छ खबर ? कता हो अहिले ?” एकै सासमा मैले सबै कुरा सोधे । “मेरो त सबै ठिकै छ , म आज बिहान मात्र काठमाडौ आएको । यसपालि दशै मनाउन भएन । बजु खस्नु भएकोले गर्दा यसपालि दशै – तिहार केहि पनि मान्न नहुने भो, अनि छुट्टीमा घुम-घाम गर्न काठमाडौ आएकाछौ ।म , बुवा , आमा , भाई र बहिनी सबै जना आएको छौ । अनि तपाई कता हुनुहुन्छ ?” उनले सोधी । “म त घरतिरै छु , अफिस छुट्टी छ ।” मैले जवाफ फर्काए । “ए ! ए ! , अनि भेटौन त फुर्सद छ भने , हुन्छ ” उनले सोधी । “भई हाल्छ नि , म २-३ बजे तिर निस्केर तिमीलाई फोन गर्छु , अनि भेटौला नि , हुन्छ ?” मैले सोधे । “हुन्छ । ” उनले उत्तर दिई । “ल त त्यसो भए अहिले बाई , भरै फोन गर्छु ल ।” भन्दै मैले फोन बन्द गरे ।प्रियालाई भेट्ने सम्झन बित्तिकै किन हो किन मेरो लाँडो रनक्क भएर आयो । कट्टु र पैन्टनै छेडुँला झै गरेर ठन्किएर आयो । हतार हतार ट्वाईलेट तिर छिरे , अनि प्रियालाई चिकेको सम्झद...

उषालाई एक पटक जुरक्क उठाएर काखमा मिलाएर राख्यो – भाग १

दश वर्षअघि काठमाडौं अहिले जस्तो व्यस्त थिएन। माइक्रोबस त आएकै थिएन, ट्रली बसहरु चल्थे, साझा बसले सेवा दिइरहेको थियो। दिउँसो सीमित ठाउँहरुमा पुग्ने गरी विक्रम टेम्पो चल्थ्यो, डल्ले पेट्रोल टेम्पो पनि थियो– मध्यम आय हुनेहरुको ट्याक्सी। मिटरमा चल्थ्यो। राति साढे आठ बजेपछि बस, टेम्पोहरु चल्दैन थिए। रात्रि जीवन त थियो, तर धनीमानीको मात्र। ट्याक्सी स्ट्यान्डमा थोरैमात्र ट्याक्सी हुन्थे। ९ बजेपछि ती पनि ग्यारेजमा जान हतार गर्थेअजय, पढाईसँगै रोजगारीका लागि काठमाडौं आएको ३ वर्ष बितिसकेको थियो। पश्चिम नेपालमा माओवादीको जगजगी थियो तर देशको राजधानी भएकाले काठमाडौं सुरक्षित नै थियो। ऊ न्यूरोडको एक कलरल्याबमा दिउँसो एकाउन्टेन्टको काम गर्थ्यो भने बिहान मीनभवन क्याम्पसमा पढ्थ्यो।मंसिर महिना लागिसकेको थियो। काठमाडौंमा असोजदेखि नै जाडो सुरु हुन्छ, मंसिरमा जाडो बढ्न थालिसकेको हुन्छ। अझ त्यो दिन किन हो कुन्नी दिउँसैदेखि सिमसिमे झरी परिरहेको थियो।“आज त मौसमले च्यालेन्ज गरेको छ यार” सँगै काम गर्ने साथी मदनकृष्णले भन्यो।“पख न साँझमा सरसँग अलिकति खर्च मागुमला नि” उसले जवाफ फर्कायो।बिहेको मौसममा कलर ल्याबहरु...

Powered by Blogger